Νόσος Graves (Γκρέιβς): Συμπτώματα & Θεραπεία
Τι είναι ο υπερθυρεοειδισμός;
Ο υπερθυρεοειδισμός είναι μια διαταραχή της λειτουργίας του θυρεοειδή αδένα, κατά την οποία ο αδένας υπερλειτουργεί και προκαλεί επιτάχυνση του μεταβολισμού. Ο θυρεοειδής μπορεί μορφολογικά να είναι φυσιολογικός ή να είναι διογκωμένος (πολυοζώδης βρογχοκήλη).
Συνήθως όμως, έχει αυξημένο μέγεθος και παρουσιάζει όζους. Τα συμπτώματα που παρουσιάζει ο ασθενής είναι απώλεια βάρους, που δεν δικαιολογείται από τη σωματική άσκηση ή το φαγητό, ταχυπαλμία ίσως και αρρυθμία, ιδρώτας, δυσανεξία στη ζέστη, νευρικότητα, τρέμουλο, εξόφθαλμο που πολλές φορές είναι ο λόγος για τον οποίο ο ασθενής πάει στον γιατρό.
Τι προκαλεί τον υπερθυρεοειδισμό;
Η πιο συχνή αιτία του υπερθυρεοειδισμού, είναι η νόσος Graves Basedow ή διάχυτη τοξική βρογχοκήλη, η οποία είναι αυτοάνοση νόσος, δηλαδή ο οργανισμός παράγει αυτοαντισώματα, τα οποία κάνουν τον αδένα να υπερλειτουργεί.
Η δεύτερη αιτία, είναι η οζώδης τοξική βρογχοκήλη, δηλαδή αναπτύσσεται ένας ή περισσότεροι όζοι, που παράγουν θυρεοειδικές ορμόνες σε μεγάλες ποσότητες. Η τρίτη πιο συχνή αιτία, είναι το τοξικό αδένωμα του θυρεοειδούς, όπου ένας αυτόνομος όζος υπερλειτουργεί, παράγοντας μεγάλες ποσότητες θυρεοειδικών ορμονών, προκαλώντας βαρεία συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού.
Η θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού, στην αρχή μπορεί να είναι φαρμακευτική, αλλά σε αποτυχία ή σε υποτροπές, τη λύση δίνει η χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς.
Τι είναι η νόσος Graves;
Η νόσος Graves είναι μια αυτοάνοση ασθένεια, που προκαλεί την υπερπαραγωγή θυρεοειδικών ορμονών. Η Γκρειβς, είναι μια πάθηση συχνή στις νέες γυναίκες, που μπορεί να προκαλέσει διόγκωση του θυρεοειδή. Οι πιθανές αιτίες για τη νόσο Graves μπορεί να είναι ιογενείς ή βακτηριακές λοιμώξεις, αλλά και γενετικές.
Συμπτώματα της νόσου Graves και του υπερθυρεοειδισμού
Μπορεί να μεσολαβήσει μεγάλο χρονικό διάστημα, μέχρι να αντιληφθεί ο ασθενής ότι πάσχει από τη νόσο Graves, καθώς τα συμπτώματά της εμφανίζονται σταδιακά. Στην αρχή, μπορεί να υπάρξουν συμπτώματα στρες και ναυτίας, τα οποία βιώνει ο ασθενής, χωρίς να μπορεί να τα αποδώσει σε κάποιον προφανή λόγο.
Όσο εξελίσσεται όμως η νόσος, θα εμφανιστούν μακροπρόθεσμα, τα εξής συμπτώματα:
- Τρόμος και μυϊκή αδυναμία
- Αραίωση μαλλιών ή τριχόπτωση
- Aύξηση της όρεξης
- Διάρροιες
- Ευερεθιστικότητα, άγχος, διαταραχές συμπεριφοράς, δυσκολία συγκέντρωσης
- Δυσανεξία στη ζέστη
- Απώλεια βάρους χωρίς να αλλάζει η προσλαμβανόμενη τροφή
- Διαταραχές ύπνου
- Ταχυκαρδία
- Οφθαλμοπάθεια (Εξόφθαλμο)
- Δερματοπάθεια που εκδηλώνεται με παχύ και κόκκινο δέρμα, συνήθως στις κνήμες και στη ραχιαία επιφάνεια των ποδιών
Αίτια της νόσου Graves
Στην περίπτωση της νόσου Graves, για λόγους που δεν είναι απόλυτα κατανοητοί, το σώμα παράγει ένα αντίσωμα ενάντια σε μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη, η οποία βρίσκεται στην επιφάνεια των θυρεοειδικών κυττάρων.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, η θυρεοειδική λειτουργία ρυθμίζεται μέσω της παραγωγής μια συγκεκριμένης ορμόνης, που παράγεται στην υπόφυση (μικρός αδένας που βρίσκεται στη βάση του εγκεφάλου).
Το αντίσωμα που σχετίζεται με την νόσο του Graves, έχει την ικανότητα να μιμείται τη δράση αυτής της ρυθμιστικής ορμόνης και έτσι τελικά υπερισχύει της φυσιολογικής ρύθμισης του θυρεοειδούς και έχει ως αποτέλεσμα την υπερπαραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών (υπερθυρεοεισμός).
Παράγοντες κινδύνου
Οι παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου Graves, είναι οι εξής:
- Οικογενειακό ιστορικό
- Φύλο (Η νόσος εκδηλώνεται συχνότερα στις γυναίκες από τους άνδρες)
- Ηλικία (Η νόσος εμφανίζεται συνήθως σε ασθενείς κάτω των 40 ετών)
- Άλλες αυτοάνοσες διαταραχές (Ασθενείς που πάσχουν από διαβήτη ή ρευματοειδή αρθρίτιδα, αποτελούν ομάδες αυξημένου κινδύνου)
- Συναισθηματικό ή φυσικό στρες
- Εγκυμοσύνη
- Κάπνισμα (Ο βαθμός του ρίσκου σχετίζεται άμεσα με τον αριθμό των ημερήσιων τσιγάρων που κάνει ο ασθενής)
Διάγνωση της νόσου Graves
Η διάγνωση τίθεται εργαστηριακά, με τις αυξημένες τιμές Τ3 Τ4, τις χαμηλές τιμές της TSH, αλλά και από την παρουσία συγκεκριμένων αυτοαντισωμάτων. Σε αυτή την περίπτωση, το υπερηχογράφημα θα δείξει σχετική διόγκωση.
Θεραπεία της νόσου του Graves και του υπερθυρεοειδισμού
Στην περίπτωση του υπερθυρεοειδισμού, προσφέρονται διάφορες θεραπευτικές επιλογές. Η εφαρμογή της πιο καταλληλότερης από αυτές, αποφασίζεται από τον θεράποντα ιατρό, αφού πρώτα ληφθούν υπόψιν επιμέρους παράγοντες, όπως:
- Η αιτία του υπερθυρεοειδισμού
- Η ηλικία του ασθενούς
- Το μέγεθος του θυρεοειδούς
- Η συνολική κατάσταση της υγείας του ασθενούς
Στην περίπτωση της νόσου Graves, η θεραπευτική αντιμετώπιση μπορεί να γίνει είτε συντηρητικά, με φαρμακευτική αγωγή, είτε με χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς, σε περιπτώσεις όπου έχει μεν ρυθμιστεί ο ασθενής, αλλά παρουσιάζονται επανειλημμένες υποτροπές.